Eimuntas Nekrošius (21.11.1952 – 20.11.2018)

Dziś w nocy odszedł Eimuntas Nekrošius. Piszę to ze ściśniętym gardłem, przez które nie chcą przejść wszystkie wielkie słowa, które wyraża się w takich momentach, a na które Nekrošius, jak mało która osobowość tworząca europejską kulturę ostatnich dekad, zasłużył. Do tych zasług odniósł się zresztą w swoim stylu, w jednej ze scen z pochodzącego sprzed...

Sceny z życia mieszczan

Powierzenie reżyserii „Wujaszka Wani” Iwanowi Wyrypajewowi jest dla dotychczasowej strategii budowania repertuaru w Teatru Polskiego imienia Arnolda Szyfmana w Warszawie jedną z najlepszych decyzji. 


Upadek domu Friedmanów

Sukces "Sekretnego życia Friedmanów" mniej zasadza się na wdrożeniu do głównego nurtu polskiego teatru repertuarowego narracji partycypującej, bardziej – na świadomości wybranych środków wyrazu i przeniesienia ciężaru na widza i jego zmieniającą się perspektywę: świadka, oskarżyciela, sędziego.

Dom Sathanas

„Sonata Widm” Marcusa Öhrna to spektakl, którego energia kumuluje się w gwałtowności ataków na strukturę tekstu Augusta Strindberga, instytucjonalny ład Nowego Teatru oraz przyzwyczajenia widzów repertuarowych scen.

Do Wielopola jedzie się przez Seul

Pochodzący z 2007 roku południowokoreański spektakl „Doodri, Doodri” stanowi jeden z największych sukcesów zawiązanej w 1995 roku kompanii teatralnej Changpa. Przedstawienie powstało w przewodnim dla działań eksperymentalnej grupy nurcie, określanym przez jej twórców mianem „teatru śmierci”.